دانلود زیرنویس مستند Under the Volcano 2021 زیر آتشفشان یک فیلم مستند موزیکال محصول ۲۰۲۱ توسط فیلمساز استرالیایی، گریسی اتو است. این فیلم که حول یک استودیوی ضبط دهه ۱۹۸۰ در جزیره مونتسرات در دریای کارائیب متمرکز شده است، نوازندگان مشهور دهه ۱۹۷۰-۱۹۸۰ مانند استینگ، نیک رودز، جیمی بافت، وردین وایت، تونی آیومی و استوارت کوپلند را به نمایش می گذارد.

برای دانلود زیرنویس اینجا کلیک کنید

زیرنویس مستند Under the Volcano 2021 این فیلم یک دهه موسیقی توسط AIR Montserrat را روایت می‌کند که یک استودیوی ضبط موسیقی پاپ مهم دهه ۱۹۸۰ در جزیره مونتسرات در غرب هند بود که توسط جورج مارتین تهیه‌کننده بیتلز در سال ۱۹۷۹ ساخته شد. به عنوان یک استودیوی ضبط سفارشی پیشرفته، این استودیو با ضبط هایی مانند آلبوم های Brothers in Arms (Tree Straits)، Ghost in the Machine and Syncronicity (The Police)، Steel Wheels (The Rolling Stones) شناخته شد. ، و تک آهنگ “I’m Still Standing” (التون جان).  استودیو توسط طوفان هوگو در ۱۷ سپتامبر ۱۹۸۹ ویران شد و برخی از فیلمبرداری ها در میان خرابه ها انجام شد.

زیرنویس Under the Volcano 2021 تهیه‌کننده کودی گرین‌وود، دختر هنرمند و نویسنده کتاب‌های کودکان فرانه لساک، از بازدیدهای مکرر خانواده‌اش از مونتسرات در دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ الهام گرفت. او گریسی اتو را به عنوان کارگردان بر اساس فیلم او در سال ۲۰۱۳ به نام آخرین امپرساریو انتخاب کرد.  برای فیلمبرداری در میان خرابه ها، به دلیل خطرات ناشی از این کار، باید مجوز ویژه ای گرفته می شد.

دانلود زیرنویس مستند زیر آتشفشان ۲۰۲۱ این فیلم قبل از اکران بر روی پلتفرم‌های پخش در بریتانیا در ۲۶ ژوئیه، ۱۷ آگوست ایالات متحده و در استرالیا در ۱ سپتامبر ۲۰۲۱ برای بسیاری از جشنواره‌ها انتخاب شد.

زیرنویس مستند زیر آتشفشان ۲۰۲۱ در وب‌سایت جمع‌آوری نقد Rotten Tomatoes، این فیلم بر اساس ۱۵ منتقد، با میانگین امتیاز ۸/۱۰، ۱۰۰% تایید شده است.  کریس ویلمن از ورایتی آن را «سفرنامه» نامید و بعداً اضافه کرد: «مستند برای آن دسته از آدم‌هایی که به این موضوع اهمیت می‌دهند که کدام رکوردهای بزرگ از کدام استودیوهای گذشته بیرون آمده‌اند، جذاب خواهد بود… و مطمئناً این یکی بهتر ارائه می‌دهد. مناظر از، مثلاً، شهر صوتی ون نویز».

زیرنویس زیر آتشفشان ۲۰۲۱ پس از نمایش خود در SXSW، شین فاندر از آستین کرونیکل نوشت: «این مستند راک با احساس خوب، به جای اینکه به بیننده اجازه دهد به نتیجه‌گیری خودش برسد، بینندگانش را با احساسات تکراری بی‌پایان از شگفت‌انگیز بودن دهه هفتاد هیپنوتیزم می‌کند».