بررسی فصل ۱۷ Family Guy

فیلم استادانه ست مک فارلین مرد خانواده: SEASON SEVENTEEN روی DVD هم اکنون در دسترس است! خالق ست مک فارلین در نقش پیتر، استوی و برایان گریفین، الکس بورستاین در نقش لویس، ست گرین در نقش کریس و میلا کونیس در نقش مگ به ایفای نقش پرداخته اند.

در اینجا ما ۲۰ قسمت از این برنامه تلویزیونی طولانی مدت را داریم که در آن پیتر به عنوان یک مرکز خرید بابانوئل دچار دردسرهای زیادی می شود، کواگمیر به یک ژیگولو تبدیل می شود، استوی و برایان یک فاحشه خانه تختخواب و صبحانه را اداره می کنند و بازیگران رویکردی بدیع را در پیش می گیرند. اجرای مجدد آثار کلاسیک ادبی آمریکایی

گاهی اوقات تماشای پیتر گریفین دشوار است زیرا او به وضوح عقب مانده مرزی است، بنابراین من تمایل دارم از صحنه های استوی و برایان بیشتر لذت ببرم. به همین ترتیب کریس یک شخصیت تک نت است در حالی که لوئیس و مگ گردتر هستند. با این حال، این برنامه در طول اجرای طولانی و مداوم خود در تلویزیون، همیشه با تئوری های خود در مورد زندگی و طنز زندگی مدرن خنده دار بوده است.

باید چیزی از جذابیت ماندگار این سریال بگوید که ۱۷ فصل به طول انجامید – بدون شک بیشتر در آینده. Family Guy در طول سال‌ها به‌طور مداوم خنده‌دار بوده است و در حالی که هر شوخی برنده نیست – برخی از آنها نابخردانه یا نامناسب هستند – اما همچنان باعث خنده بینندگان می‌شود. همانطور که قبلاً در نقدهای این برنامه اشاره کرده ام ست مک فارلین تمایل به جوک سازی در مورد دارد – که من همیشه آن را ناپسند می دانستم، اگر قرار باشد او باور شود (اخبار اخیر به برنامه های جوایز میزبانی او اشاره دارد. جایی که او شوخی هایی کرده است که علیه متهمان صحبت می کند) این روش او برای موضع گیری در برابر متهمان این اعمال شنیع علیه زنان است. متأسفانه این جوک ها اغلب به عنوان یک زن ستیز وحشیانه یا حداقل نادرست ظاهر می شوند. فقط مک فارلین واقعاً قصد خود را می داند. شاید بتوانیم امیدوار باشیم که بورشتاین و کونیس اگر قصد او واقعاً زن ستیزانه بود، شرکت نکنند، زیرا آنها برای مدت طولانی با او کار کرده اند.

قرار دادن این نوع محتواها به یک طرف، با این حال Family Guy هنوز هم با زندگی روزمره خود در یک شهر کوچک آمریکایی سرگرم است – جایی که هیچ کس پیری و سگ نمی تواند صحبت کند – اغلب در توطئه آن ظالمانه است و من باید تعجب کنم که این ایده ها از کجا می آیند. از، اما به راه خود ادامه می دهد، سرگرم کننده است و به ندرت طرفداران خود را ناامید می کند.

این فصل شامل ادای احترامی صمیمانه به بازیگرانی چون کری فیشر و آدام وست است که هر دو نقش‌هایی را در سریال بازی کرده‌اند و هر دو اخیراً درگذشته‌اند. وست یک نفر ثابت بود و در بیش از ۱۰۰ قسمت به عنوان شهردار ظاهر شده بود. مرگ او ضایعه ای برای نمایش و ضایعه ای برای همه ما است، همانطور که فیشر، هر دو بازیگر بسیار دوست داشتنی است.

اینکه آیا مشارکت او در نویسندگی و کارگردانی The Orville (نمایش تقلید آمیز جدید Star Trek فقط در حال حاضر در ایالات متحده موجود است) زمان مک فارلین را در Family Guy یا American Dad محدود می‌کند، هنوز مشخص نیست، اما تصور می‌کنم هر دو سریال ادامه خواهند داشت. برای مدتی هنوز با موفقیت فعال شده است. من مشتاقانه منتظر قسمت های بعدی هستم.